درباره مردی به نام مسیح که از زن قبلیش خیانت دیده و خاطره خوبی از ازدواج نداره تا اینکه به اجبار پدرش دوباره ازدواج میکنه و …
گوشه ای از رمان پادشاه زمستان
“مسیح” باورم نمیشه بعد ده سال میلاد رو دیدم توی فرانسه باهاش اشنا شدم دکترای جراحی زیبایی میخوند همسن خودم بود تعجبم بیشتر از این شد که مادربزرگش توی روستا زندگی میکنه. غروب بود و هوا تاریک شده بود که مایسا اومد با دوستاش رفته بود بیرون و گفته بودم قبل تاریکی اینجا باشه سمت پله ها میرفت که با عصبانیت گفتم:
گفته بودم قبل تاریکی خونه باشی نگفتم؟ برگشت سمتم و هولزده گفت: سلام اینجایی نگفتم دیر بیای دیگه اجازه نمیدم؟ _داداش به خدا من زود برگشتم فقط اروم رانندگی کردم ببخشید دیگه تکرار نمیشه. _فعلا خبری از بیرون رفتن دیگه نیست.
ناراحتی رو توی صورتش به وضوح دیدم ولی خندید و گفت: اینارو ول کن بیا یه چیزی نشونت بدم اگه ببینیش دلت غش میره واسش. با اخم نگاهش می‌کردم که با هیجان نزدیکم شد و صفحه گوشیش رو مقابلم گرفت چشم از قیافه ذوق زده اش گرفتم و گذرا نگاهی عکس توی گوشی کردم و یدفعه گردنم محکم برگشت سمت گوشی چنان محکم که صدای شکستن استخون گردنم رو شنیدم.
خیره‌ی عکس شدم باورم نمیشه مگه میشه تا این حد شباهت فقط اون یه نوزاده ولی انگار سیبیه که دو نصف شده مخصوصا چشماش. دهنم باز کردم و ب سختی گفتم: ای… این کیه؟ لبخند تلخی زد …
