سرآغاز ماجرا:
کشتی باربری کوچک با الهام گرفتن از نام الهه بخشش چینی، کوان یین نام گذاری شده بود. اما خدمه کشتی کوچک بزودی پی می بردند که الهه یا روح نگهبانشان آنان را رها کرده است. آنان ساعت هشت شب شهر کوچینگ را در شرق مالزی ترک کرده بودند. انبارهای کشتی هجده متری پنجاه ساله پر از روغن نخل و ادویه بود تا در بازار معاملات سنگاپور پخش شود. با وجود باران نامنظم و باد شدید و دید اندک، سطح دریا و ارتفاع امواج وضعی متعادل داشت. ناخدا توانسته بود اندکی پس از شروع سفر به سرعت بیست و هشت کیلومتر در ساعت دست یابد و همان سرعت را حفظ کند. او انتظار داشت سفری بدون حادثه را پشت سر بگذارد تا پس از آن شبی را در کافه های ساحلی به تفریح بپردازد…
